Reorganisatie

Door interne of externe oorzaken kan een bedrijf of andere organisatie zich genoodzaakt zien om aanpassingen aan de organisatie en werkwijze door te voeren. Het hogere management neemt hier in het algemeen het initiatief voor. Als de leiding een reorganisatie noodzakelijk vindt, is dit vaak ter verhoging van de efficiëntie en effectiviteit. Bij commerciële bedrijven is verhoging van de winstgevendheid (of inperking van verliezen) een oogmerk, bij extern gefinancierde organisaties (zoals overheidsinstanties) kunnen van bovenaf opgelegde bezuinigingen een reden zijn. Reorganisaties kunnen echter ook te maken hebben met verschuiving van activiteiten. Bij een groeiende organisatie zullen vaak ook aanpassingen aan de structuur en werkwijze nodig zijn.

Een reorganisatie heeft gevolgen voor de werknemers in die organisatie. Deze kunnen liggen in (al dan niet gedwongen) verandering functie en taken, een andere werkplek met nieuwe collega’s, nieuwe primaire of secundaire arbeidsvoorwaarden. De reorganisatie kan ook betekenen dat een deel van de werknemers moet ‘afvloeien’: ontslag. Bij sommige reorganisaties wordt de werknemers gevraagd om opnieuw te solliciteren naar de beschikbare functies.

Reorganisatie wordt over het algemeen gezien als een negatief begrip. Alhoewel elke verandering voor- en nadelen heeft en kansen en bedreigingen, zien veel mensen toch vooral de bedreigingen en de nadelen. Het begrip wordt dan ook vooral geassocieerd met plannen die uit financiële nood geboren zijn. Irene heeft onder andere een grote rol gespeeld vanuit haar managementpositie bij de reorganisatie als gevolg van de fusie tussen Unique uitzendbureau en Content.